Alpes de Haute Provence
Door: Trinet
Blijf op de hoogte en volg Trinet
21 Juni 2016 | Frankrijk, Quinson
Hartstikke bedankt voor de leuke en vooral positieve reacties op mijn vorige verhaal.
Ik doe het allemaal wel stoer, maar intussen zijn het wel heftige belevenissen. En dan is het gewoon heerlijk om achteraf zo toegejuicht te worden. Reverence!
Intussen zitten de nieuwe banden er onder (reservewiel was ook niks meer…) en rijdt De Oude Dame weer als een jonge meid.
Op de camping in Annot (waar ik wachtte op de bandenoperatie) stond een aantal Nederlanders. Met één echtpaar raakte ik aan de praat. Nu was ík het die na 20 seconden vroeg of ze misschien Zeeuwen waren. Jazeker, uit Kamperland.. Haha, dat ligt hooguit 20 km van Goes. Al snel bleek dat we een gezamenlijke kennis hadden. Wat is de wereld soms toch heerlijk klein.
Vanaf Annot was het een kleine 100 km naar de Côte D’Azur. Die regio wilde ik wel meepikken.
Dat is nogal tegen gevallen. Druk, druk, druk. Veel mensen, stoplichten, file’s en geen parkeerplaatsen voor campers. Ik werd er helemaal chagrijnig van.
In Nice was alles in gereedheid voor een Europacupwedstrijd voor de volgende dag en zat de hele stad vol politie en beveiligers. Kom je als een provinciale berggeit ineens in zo’n gedoe terecht. Help!
Antibes zat helemaal verstopt met verkeer en daar ben ik gelijk maar afgeslagen.
In Cannes kon ik nergens parkeren en belandde ik op een illegale busplaats. Ik durfde de camper niet uit en heb daar een kwartiertje als een zombie naar die drukte zitten kijken.
Wegwezen daar!
Dat was de Côte D’Azur.
Via de schitterende Route de Napoleon (de N85 en langs die weg is hij vanaf Elba naar Waterloo getrokken in 1815) ben ik richting Castellane gereden. Weer zo’n mooie weg én omgeving. Hoge bergen, veel groen en mooie uitzichtpunten op de weg. Dat is genieten met hoofdletters.
De wegen in de Alpes de Haute Provence zijn niet veel anders dan die in de Drôme en die deed (en doe) ik inmiddels kloek met twee vingers in mijn neus. Nou ja, soms, of zo.
De overnachting was in een dorpje (dichtgeplakt) vlak voor Castellane.
Ik hoorde in de vroege ochtend in dat stille dorpje ineens rare geluiden. Het was een hoop herrie dat ik niet direct thuis kon brengen. Dus gauw naar buiten.
Komen daar ineens zo’n 500 geiten langs! Een man voorop, honden langszij en een mevrouw achteraan. Sommige geiten hadden hele grote bellen rond hun nek en dat maakte het eerder ondefinieerbare geluid. Die aanstaande geitenkazen werden zo’n 7 km verderop ‘verweid’.
Ik wilde die dag bijtijds vertrekken om de Kloof van Verdon te gaan bewonderen.
Na Parijs en de Mont St. Michel is dat dé bezienswaardigheid in Frankrijk, dus ik wilde de drukte voor zijn.
Dat vroege vertrek mislukte, want die geitencolonne nam dezelfde weg als die ik op moest.
Ik had al een uurtje gewacht met vertrekken en net onderweg moest ik er alsnog achteraan sukkelen.
En de hele weg lag vol met stront! Sorry hoor, maar dat was echt errug.
Maar natuurlijk ook wel weer héél bijzonder om dit te zien.
De drukte vóór zijn op De Gorges du Verdon lukte gelukkig wel. Ik heb rustig kunnen rijden op de smalle wegen met haarspeldbochten, enge tunnels en overhangende rotsen. Bij uitzichtpunten kon ik overal ruim parkeren.
Het was grandioos (10x). De kliffen zijn tot 700 meter hoog en de rivier de Verdon loopt er, smaragdgroen, doorheen.
Ik heb eerst de Zuidkant van de kloof gedaan (de Corniche Sublime) en de volgende dag de Noordkant. Op álle uitkijkplaatsen (Belvedères) ben ik gestopt.
Daarna heb ik middenin de kloof de Route des Crêtes (weg 23: de bergkammenroute) gereden. Daar zie je de kloof van binnenuit. En uiteraard een wandeling in de kloof zelf gemaakt, vlak langs de rivier. De foto’s getuigen hopelijk van deze topdagen.
Een natuurgeweld van de bovenste plank, die Gorges du Verdon.
Ik was doodmoe na die dagen in, op en rond de kloof.
Daarom heb ik daarna een rustdag genomen in Castellane. Een erg leuk stadje waar die dag een Brocantemarkt was en een hoop muziek in de middeleeuwse straatjes. Ik heb nog wel de Rots met de Chapelle Notre Dame du Roc beklommen, maar dat was dan ook alles aan ‘werken’ op die dag.
Met prachtig weer was het een geweldig leuke dag.
Helemaal onderlangs de Gorges du Verdon, via Quinson met het museum van de Verdon, ben ik vervolgens naar het Lac de St. Croix gereden. In dat meer komt de rivier de Verdon uit. Aan het eind is er een stuwdam die het water in toom moet houden.
Het meer is ook smaragdgroen: echt mooi!
Ik vind de natuur in het deel van Frankrijk dat ik tot nu toe gezien heb, buitengewoon spectaculair. Het overtreft mijn verwachtingen ruimschoots.
Het weer is over het algemeen mooi, maar ik ben onderweg gewoon ook mist, regen en hagel als dobbelstenen tegengekomen hoor.
In de regio waar ik nu ben is en blijft het de komende dag 30 tot 35 graden: dat is dan weer té gek.
Maar ik ga niet klagen. Ik geniet tot in mijn tenen.
Tot de volgende keer!
Ik doe het allemaal wel stoer, maar intussen zijn het wel heftige belevenissen. En dan is het gewoon heerlijk om achteraf zo toegejuicht te worden. Reverence!
Intussen zitten de nieuwe banden er onder (reservewiel was ook niks meer…) en rijdt De Oude Dame weer als een jonge meid.
Op de camping in Annot (waar ik wachtte op de bandenoperatie) stond een aantal Nederlanders. Met één echtpaar raakte ik aan de praat. Nu was ík het die na 20 seconden vroeg of ze misschien Zeeuwen waren. Jazeker, uit Kamperland.. Haha, dat ligt hooguit 20 km van Goes. Al snel bleek dat we een gezamenlijke kennis hadden. Wat is de wereld soms toch heerlijk klein.
Vanaf Annot was het een kleine 100 km naar de Côte D’Azur. Die regio wilde ik wel meepikken.
Dat is nogal tegen gevallen. Druk, druk, druk. Veel mensen, stoplichten, file’s en geen parkeerplaatsen voor campers. Ik werd er helemaal chagrijnig van.
In Nice was alles in gereedheid voor een Europacupwedstrijd voor de volgende dag en zat de hele stad vol politie en beveiligers. Kom je als een provinciale berggeit ineens in zo’n gedoe terecht. Help!
Antibes zat helemaal verstopt met verkeer en daar ben ik gelijk maar afgeslagen.
In Cannes kon ik nergens parkeren en belandde ik op een illegale busplaats. Ik durfde de camper niet uit en heb daar een kwartiertje als een zombie naar die drukte zitten kijken.
Wegwezen daar!
Dat was de Côte D’Azur.
Via de schitterende Route de Napoleon (de N85 en langs die weg is hij vanaf Elba naar Waterloo getrokken in 1815) ben ik richting Castellane gereden. Weer zo’n mooie weg én omgeving. Hoge bergen, veel groen en mooie uitzichtpunten op de weg. Dat is genieten met hoofdletters.
De wegen in de Alpes de Haute Provence zijn niet veel anders dan die in de Drôme en die deed (en doe) ik inmiddels kloek met twee vingers in mijn neus. Nou ja, soms, of zo.
De overnachting was in een dorpje (dichtgeplakt) vlak voor Castellane.
Ik hoorde in de vroege ochtend in dat stille dorpje ineens rare geluiden. Het was een hoop herrie dat ik niet direct thuis kon brengen. Dus gauw naar buiten.
Komen daar ineens zo’n 500 geiten langs! Een man voorop, honden langszij en een mevrouw achteraan. Sommige geiten hadden hele grote bellen rond hun nek en dat maakte het eerder ondefinieerbare geluid. Die aanstaande geitenkazen werden zo’n 7 km verderop ‘verweid’.
Ik wilde die dag bijtijds vertrekken om de Kloof van Verdon te gaan bewonderen.
Na Parijs en de Mont St. Michel is dat dé bezienswaardigheid in Frankrijk, dus ik wilde de drukte voor zijn.
Dat vroege vertrek mislukte, want die geitencolonne nam dezelfde weg als die ik op moest.
Ik had al een uurtje gewacht met vertrekken en net onderweg moest ik er alsnog achteraan sukkelen.
En de hele weg lag vol met stront! Sorry hoor, maar dat was echt errug.
Maar natuurlijk ook wel weer héél bijzonder om dit te zien.
De drukte vóór zijn op De Gorges du Verdon lukte gelukkig wel. Ik heb rustig kunnen rijden op de smalle wegen met haarspeldbochten, enge tunnels en overhangende rotsen. Bij uitzichtpunten kon ik overal ruim parkeren.
Het was grandioos (10x). De kliffen zijn tot 700 meter hoog en de rivier de Verdon loopt er, smaragdgroen, doorheen.
Ik heb eerst de Zuidkant van de kloof gedaan (de Corniche Sublime) en de volgende dag de Noordkant. Op álle uitkijkplaatsen (Belvedères) ben ik gestopt.
Daarna heb ik middenin de kloof de Route des Crêtes (weg 23: de bergkammenroute) gereden. Daar zie je de kloof van binnenuit. En uiteraard een wandeling in de kloof zelf gemaakt, vlak langs de rivier. De foto’s getuigen hopelijk van deze topdagen.
Een natuurgeweld van de bovenste plank, die Gorges du Verdon.
Ik was doodmoe na die dagen in, op en rond de kloof.
Daarom heb ik daarna een rustdag genomen in Castellane. Een erg leuk stadje waar die dag een Brocantemarkt was en een hoop muziek in de middeleeuwse straatjes. Ik heb nog wel de Rots met de Chapelle Notre Dame du Roc beklommen, maar dat was dan ook alles aan ‘werken’ op die dag.
Met prachtig weer was het een geweldig leuke dag.
Helemaal onderlangs de Gorges du Verdon, via Quinson met het museum van de Verdon, ben ik vervolgens naar het Lac de St. Croix gereden. In dat meer komt de rivier de Verdon uit. Aan het eind is er een stuwdam die het water in toom moet houden.
Het meer is ook smaragdgroen: echt mooi!
Ik vind de natuur in het deel van Frankrijk dat ik tot nu toe gezien heb, buitengewoon spectaculair. Het overtreft mijn verwachtingen ruimschoots.
Het weer is over het algemeen mooi, maar ik ben onderweg gewoon ook mist, regen en hagel als dobbelstenen tegengekomen hoor.
In de regio waar ik nu ben is en blijft het de komende dag 30 tot 35 graden: dat is dan weer té gek.
Maar ik ga niet klagen. Ik geniet tot in mijn tenen.
Tot de volgende keer!
-
21 Juni 2016 - 13:11
Luuk:
Tjonge wat een mooie omgeving daar, je foto's zijn weer schitterend de kleur van het water is hetzelfde als in de straat van Korinthe vond ik toen ook zo mooi.
Jij hebt zo nu en dan een paar hagelstenen wij worden steeds verrast met water in de straten.
Op naar de Lavendel velden nu en laat het je veel rust geven, fijne en goede reis verder.
-
21 Juni 2016 - 21:36
Laila:
Wouw! wat ziet het er prachtig uit!!!
Vindt het ontzettend stoer van je weer, deze reis over zulke wegen met die grote camper,
echt waar, petje af!
Wederom genoten van je verhaal, heel leuk om te lezen.
Genietse en veilige kilometers verder, liefs Laila -
21 Juni 2016 - 22:15
Francien Van Rijswijk:
Genieten tot in je tenen, jij komt thuis met jubeltenen, lastig hoor.
Het allerbelangrijkste is echter wat je in je hoofd meeneemt. Pure rijkdom. Dat is andere rijkdom dan aan de Cote d' Azur. Wat een ellende daar. Je verhaal is herkenbaar, wij komen er nooit meer, maar ja, je hebt het gezien.
De wandelingen die je maakt zullen je ook verrijken, terwijl wij altijd wandelen om het hoofd leeg te maken, maar dat klinkt hier helemaal verkeerd want je wilt het juist allemaal vasthouden. Dus dit was even vloeken in de kerk.
De kleuren ga je nu waarschijnlijk aanvullen met de geuren. Richting lavendel?? Zonnebloemen? Heb je nog voldoende vloeistof en eten in de koelkast? Boodschappen doen, heb jij er tijd voor? Ik geloof er geen bal van. Jij bent te druk met ons te verwennen met je schitterende verhalen en foto's.
Kortom, ik zit hier met gekrulde tenen jaloersmakend van je verhaal te genieten.
Merci!
-
22 Juni 2016 - 07:23
Jeannette Katgert:
Ooit in een grijs verleden ben ik ook op de Gorges du Verdon geweest. Net als jij de kloof in en en langs de rivier gelopen. Ontzettend leuk om de foto's te zien die zo herkenbaar voor mij zijn. Volgens mij mis je niks aan Cannes en Nice erg slim om daar meteen weg te wezen. Weer erg toevallig dat je Zeeuwen tegenkomt. Het zijn net Hollanders die kom je ook overal tegen. Op naar de lavendel!! Ben benieuwd of alles al in bloei staat. We lezen het weer!! Geniet ze! -
22 Juni 2016 - 11:33
Nicht Wil:
Tjonge mens wat een prachtige foto's weer, ze laten je verhaal steeds voor ons leven! Moest erg lachen om die geitenrace. Hier bij ons in de omgeving loopt er steeds een herder met een enorme kudde schapen. Die grazen dan met zijn honderden (schat ik zomaar) de grasvlakten rond het bos en deze wijk kaal. Errug nuttig natuurlijk. Maar ik heb daar ook wel eens middenin gestaan terwijl ze links en rechts al kakkend en blatend langs mijn auto liepen. Die lúcht!!! Uren van moeten nagenieten. Maar aan de andere kant, het heeft ook wel wat.
Ben erg nieuwsgierig naar de lavendelvelden. Zal schitterende foto's opleveren denk ik.
Nog veel reisplezier en fantastische ervaringen gewenst! -
27 Juni 2016 - 10:34
Linda:
En weer vraag ik me af of je wel in Frankrijk bent! Tis toch jammer dat ik geen woord Frans spreek, anders was ik al in het eerste beste vliegtuig gestapt om ergens langs zo'n tourqouise meer langs de kant van de weg te gaan staan om mee te liften. Of zou je me niet meenemen? Genieten van al dat schoons is 1, maar dat ook nog eens op de gevoelige plaat vast weten te leggen, knap hoor. Toch niet rijdend met 1 hand aan het stuur he?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
