Ik ben er bijna!

Allereerst mijn grote dank voor alle lieve en leuke reacties op de weblog. Dat doet me héél erg goed. Ik geniet er dágen van!
Enne, Laila en Jack, ik geef wel een privé-optreden aan jullie schitterende nieuwe tuintafel.

Vandaag ga ik naar de Noordkaap, een armzalige 200 kilometertjes te rijden.
Maar daarover wil ik graag een extra uitgave maken voor mijn glossy. Die volgt dus!
Daarom vandaag de belevenissen tót de Noordkaap.

Tromsø; wat een leuke stad!
Ik internet onderweg redelijk vaak in de plaatselijke bieb. Dat zijn altijd wat saaie, rustige gelegenheden. Zo niet in Tromsø! Een super modern gebouw vol met jongelui, een koffiecorner en een buitenlandse kranten leeshoek (mét Telegraaf).
Het is de enige universiteitsstad boven de poolcirkel en dat trekt blijkbaar veel buitenlandse studenten. Veel Aziatische en Afrikaanse jongelui. Dat maakt de stad heel kleurrijk, hip en gezellig. Het barst er van de terrassen en met het schitterende weer zaten ze ook allemaal vol. De stad heeft dan ook bijna 70.000 inwoners (en veel toeristen).
Op de diverse pleinen waren er spontane ‘optredens’ van hiphoppers en van die lenige knullen die op hun kop staand de gekste toeren met hun benen uithalen. Daar tussendoor is er dan weer een design kinderspeelplaatsje waaromheen de moeders met kinderwagens samenscholen.
Intussen komt de Hurtigruten aan bij de kade midden in het centrum en braakt zijn blauwspoelingen voor een paar uur uit. Dat maakt het allemaal natuurlijk nóg kleurrijker.
Op de Torget (marktplein) staan verkopers van diverse nationaliteiten met van die ‘nachtmarktwaren’, maar dan voor Noren. Dus vooral dikke truien, sokken, wanten en mutsen. Daar zijn die cruise-gangers dol op!
En eindelijk zag ik weer eens leuk aangeklede vrouwen. Onderweg zijn het allemaal (hardwerkende!) boerinnen die verzot zijn op joggingbroeken en afgewassen truien.
Het was gewoon heel leuk om op een bankje een ijsje te eten en dit allemaal gade te slaan.
En dan de ijszeekathedraal van Tromsø.
Hij is fraai! Hij is bijzonder!
Het midzomernachtconcert was ontroerend mooi. Een sopraan (vrouw), een man die de flugel blies en een man die op de piano alles begeleidde, zongen en speelden Noorse en Saami ‘volksliederen’. En dat midden in een klaarlichte nacht.
Het concert trof me diep. Ik was (mentaal) compleet in een andere wereld en besefte wederom hoe gelukkig ik ben dat ik dit, op deze bijzondere plek, mee mag maken. Daarom heb ik na afloop vier kaarsjes aangestoken; eentje voor mezelf (dat ik goed terug mag komen), een voor Bart, een voor Ursula en een voor Jochem. Ze hebben daarmee symbolisch mijn warme geluksgevoel toegestuurd gekregen.
Het geeft jullie, de moeders, vast ook wat gelukkige warmte mee.

Ik ben dus helemaal weg van Tromsø… Er wordt weer een tien uitgedeeld.

Na Tromsø ben ik via weg 91 en twee veerboten naar Olderdalen aan de Noordkaaproute (de E6) gereden. Weg 91 was een verschrikkelijk mooie route, dwars door de Lyngense Alpen met smalle fjorden. Boterbloemen en fluitekruid langs de kant van de weg en verstilde dorpjes. Hier wil je toch niet weg??
Na Olderdalen was het stuk E6 tot Alta ook weer magnifiek om te rijden. Langs berkenbomen, de kåfjorden, water en gletsjertoppen in de verte.
Stel je trouwens niks voor van de hoofdroute van Noorwegen, de E6. Het is niet te vergelijken met onze A1 of 2 of 3. Slecht wegdek, smal, bergie-op en bergie-af en dwars door dorpjes heen waar je dan maar 50 km mag rijden. Maar dat maakt de weg voor mij ook juist wel aantrekkelijk. En hier in het Noorden is het niet druk. In een uur tijd zie ik vijf tegenliggers en word ik door twee auto’s ingehaald.

Vlak voor Alta kwam ik in het land van de Saami (de Lappen). Ze zijn waarschijnlijk allemaal op stap met hun rendieren, want ik kwam alleen maar verlaten Saami-dorpjes tegen en een paar oude mannetjes met een kraampje.
En je komt daar volgens de boeken óók in het land van de muggen (nooit meer slapen, van Hermans!). Nou, dat was ook zo. Jemig. Ik heb ze op mijn overnachtingsplekje eerst allemaal doodgeslogen en gauw de deur dicht gedaan. En gelukkig prima geslapen.
In Alta wilde ik eigenlijk de rotstekeningen van duizenden jaren oud gaan bekijken. Maar daar waren net een paar bussen toeristen aangekomen en was het verschrikkelijk druk. Daar had ik geen zin an en ben dus doorgereden richting Skaidi.
Dát was me ineens een andere omgeving! 100 km door een toendragebied. Ene rechte weg, kaal, bruine begroeiing, plat land en niks of niemand te zien.
Behalve rendieren!
Vanaf dat ik Noorwegen binnen gekomen ben zie ik niets anders dan borden langs de weg dat er rendieren over kunnen steken. Ik heb zéker wel 783 van die borden gezien, maar geen één rendier. En nu ben ik bijna bij mijn ’einddoel’ en nu lopen ze met bosjes over de weg. Mooi man! Ze krijgen van mij een dikke tien!
Uiteraard lopen ze weg als ze een automotor horen, dus ik moest héél snel een foto maken. Zie je het voor je? Rechteroog op de camera, linkeroog op de achteruitkijkspiegel, linkerhand aan het stuur, rechterhand op de knop van het fototoestel, rechtervoet op de rem en linkervoet in het luchtledige boven de koppeling. Ik ben best nog lenig voor mijn leeftijd, toch?
Toen ik zo over deze verlaten weg reed, en dacht aan alle andere smalle en verlaten wegen die ik al gereden heb, bedacht ik me ineens dat ik nog nergens langs de weg in Noorwegen prostituees en Homo Ontmoetings Plaatsen heb gezien. Echt rot voor de liefhebbers...

Vrijdag, laat in de middag, ben ik in Hammerfest aangekomen. De noordelijkste stad van de wereld. Je voelt dat aan de temperatuur en de wind. Ondanks dat de zon stralend schijnt, is het er killig. Maar daar hebben we een heerlijk Noors Vest voor aangeschaft! Zó mooi! Laat het maar gauw winter worden in Nederland (nou ja, na een mooie augustusmaand).
Hammerfest is een ‘olie-en gasstad’ met een grote raffinaderij op een eiland voor de kust en dat ruik je ook. En natuurlijk weer de blazende Hutigrutten! Deze ‘lading’ ga ik straks op de Noordkaap vast allemaal tegenkomen.

Om me heen staan nu allemaal campers waarvan de bewoners net terugkomen van de Noordkaap. Ik word glad een beetje nerveus van de verhalen… Ik ben zó benieuwd! Ik sta te popelen om er heen te gaan.
Jullie horen er van!
Liefs.