Noorwegen
Door: Trinet
Blijf op de hoogte en volg Trinet
30 April 2011 | Noorwegen, Odda
Noorwegen is móói. Noorwegen is adembenemend. Ik heb steeds gezegd dat als mijn reis onverhoopt niet door zou gaan, dat ik er dan tóch geweest was. Door het inlezen, de route uitstippelen, de vele foto’s en verhalen die ik heb gezien. Niets is minder waar! Noorwegen moet je voelen en beleven om het te kunnen snappen. De fjorden, het water, de wegen, de bruggen, de bomen, alles is groots en in evenwicht. De natuur overweldigt en maakt je stil van ontzag. En dan heb ik nog maar een klein stukje gezien….
Ik snap niet dat jij Laila, als echte Noorse, in dat kleine vlakke Nederland bent willen gaan wonen. Wat bezielt je? O ja, de liefde. Nou, als ik jou was pakte ik Jack bij kop en kont en sleepte ik hem mee terug naar Noorwegen! En dan komen jullie toch gewoon zo nu en dan even terug naar Scalde Oort. Wel zo gezellig.
Hoe is het me sinds maandagmiddag 25 april vergaan met ‘reizen’.
Maandagavond ben ik dus aangekomen in Hirtshals (voor de ferry) op een camperplaats vlak aan het Skagerak waar alleen maar Noren stonden. Die gingen allemaal dinsdag terug naar huis. Dinsdagmorgen was het dan ook al vroeg een grote uittocht. Ik stond er ineens nog alleen. Ik dacht nog: ‘die hebben zeker een andere boot als mij, ik zal wel weer de verkeerde geboekt hebben.’ Ik vond die overtocht toch al zo’n spannend onderdeel van mijn reis. Het is toch wel even wat anders dan het veer Kruiningen-Perkpolder.
Affijn, op een gegeven moment ben ik maar naar de ferryhaven gereden en jawel hoor: file voor de toegangspoorten. Volgens mij was heel Noorwegen op vakantie geweest. Toen ik eindelijk door kon rijden stond ik in rij 25 (!!) en zweette peentjes dat ik als laatste passagier De Oude Dame ergens tussen van die grote vrachtwagens zou moeten frommelen.
Ik zag mijn Noorse buren lachend naar me zwaaien vanuit rij 5 en 6. Ppffff.
Toen de (grote!!) Speed 1 zijn vracht in ging nemen, je gelooft het niet, maar het is echt waar, moest ik als éérste de boot op. Allemachtig! Toen heb ik maar even (zweterig) lachend naar mijn Noorse buren gezwaaid…. Dat ik er als laatste in Kristiansand weer afkwam, hebben ze vast niet meer gezien.
Volgeladen met drank en sigaretten moest ik daar langs de douane (sorry Jannie en Ad, ik luister nóóit naar goede raad). En natuurlijk mocht iedereen doorrijden en moest ik stoppen. Pppfff. De man in kwestie vroeg wat ik kwam doen. Nou ja! In een camper Noorwegen binnenrijden en dan vragen wat je gaat doen? Smokkelen? Nééé. Toen ik zei dat ik naar de Noordkaap ging, zei hij: ‘rij dan maar gauw door’.
Ik zou vervolgens naar een camping in Mandal gaan, maar die was gesloten. Omdat ik wist dat er in Lindesnes, bij de Zuidkaap, ook een camping was, ben ik maar doorgereden. Ik zal jullie niet vermoeien met wéér een waar gebeurd tenenkrullend relaas, maar het was allemaal niet gemakkelijk. De okselklieren zijn goed doorgespoeld! Maar ik ben er wél gekomen en heb ónder de vuurtoren (en niet op de camping) overnacht. Helemaal te gek en alle zweetpartijen van eerder die dag waren vergeten!
Het is nog helemaal geen toeristenseizoen hier, dus ik was de enige bezoeker van het informatiecentrum daar. De dienstdoende mevrouw was dan ook helemaal blij met me. De kaartjes die ik vanaf daar aan mijn ‘naaste naasten’ heb gestuurd (gadgets hoor, door het poststempel) heeft ze volgens mij dezelfde dag zelf nog naar Oslo gebracht. Die waren snel in Nederland!
Woensdag ben ik richting Sandnes gereden en dat ligt vlak onder Stavanger. Een schitterende route, voornamelijk langs de kust. Veel tunnels, mooie bruggen en automatische tolwegen waar ik maar gewoon zonder te betalen overheen rij. Ik zie de rekening wel thuiskomen…
Ik ben ‘geland’ aan het Borestrand op een smoezelige camping vol surfers. Leuker dan een sterrencamping vol bejaarde Duitsers! Ik heb daar om 21.20 uur een hele mooie zonsondergang aan het strand mee mogen maken (leek wel veel op die in Westenschouwen hoor). Omdat ik daarna het binnenland in ga rijden, vond ik het een mooie afsluiting van mijn (eerste) route langs de kust!
Donderdag heb ik het rustig aan gedaan en ben pas rond 15.00 uur richting ‘De Preekstoel’ vertrokken. Onderweg de eerste van de 25 veerboten genomen (eitje, gewoon Kruiningen-Perkpolder). Overnacht in Idse, een dorpje hoog in de bergen, (allenig (!!) op een parkeerplaats bij een gemeenschapscentrum) en dat lag zo dicht bij de preekstoel dat ik vrijdag om 9.30 uur al aan het bergbeklimmen was. Wat een tocht om op die preekstoel te komen! En dan ook nog terug! Ik was kapot! Maar het was de moeite waard. Een schitterende bezienswaardigheid is het. Die heeft alvast 10 punten!
Ik realiseer me wél dat ik het mooie weer heel erg mee heb. Als het had geregend of mistig was, had ik deze tocht nóóit kunnen maken. Mazzelllll.
Mijn tocht naar de Kjeragbolten (dat rotsblok in die spleet) kan helaas niet doorgaan. Pas vanaf 28 mei worden die excursies aangeboden. Jammerrrrrr.
Na de preekstoel ben ik naar Sand gereden. Daar zou een mooi gratis plekje aan de jachthaven zijn. Mooi niet dus. Omdat ik intussen behoorlijk moe was, besloot ik om dan toch maar een camping te zoeken. De eerste de beste camping opgereden. Het was er erg stil, eigenlijk niemand te zien. Ook niet bij de receptie. Toch maar De Oude Dame neergezet, want die was ook moe, na heel hard werken tijdens deze laatste rit. Elektrisch aangesloten, wc geleegd, water geladen, vuil water weggepompt, gedouched en hóp slapen! Vanmorgen werd ik wakker: nog steeds alles verlaten. Na mijn warming-up ben ik toch maar weggereden. Zonder te betalen dus. Erg hé, zó hollands….
Nu ben ik in Odda. Ik zit in de bibliotheek te internetten. Goed geregeld. En dat na een verschrikkelijk mooie rit. Even een dagje rust nu.
Laila, wat is Noorwegen toch móói!!!!
Glinsterende fjorden, smalle bergwegen, 100 tunnels, vernevelende watervallen en plots zat ik ook nog in een (druk!) ski-gebied. Ik geniet me wezenloos. Word er ademloos van en mis de televisie dus absoluut niet. Haha.
Voor de statistici onder jullie: tot nu toe heb ik 1900 kilometer gereden…
Graag tot een volgende keer!
Ik snap niet dat jij Laila, als echte Noorse, in dat kleine vlakke Nederland bent willen gaan wonen. Wat bezielt je? O ja, de liefde. Nou, als ik jou was pakte ik Jack bij kop en kont en sleepte ik hem mee terug naar Noorwegen! En dan komen jullie toch gewoon zo nu en dan even terug naar Scalde Oort. Wel zo gezellig.
Hoe is het me sinds maandagmiddag 25 april vergaan met ‘reizen’.
Maandagavond ben ik dus aangekomen in Hirtshals (voor de ferry) op een camperplaats vlak aan het Skagerak waar alleen maar Noren stonden. Die gingen allemaal dinsdag terug naar huis. Dinsdagmorgen was het dan ook al vroeg een grote uittocht. Ik stond er ineens nog alleen. Ik dacht nog: ‘die hebben zeker een andere boot als mij, ik zal wel weer de verkeerde geboekt hebben.’ Ik vond die overtocht toch al zo’n spannend onderdeel van mijn reis. Het is toch wel even wat anders dan het veer Kruiningen-Perkpolder.
Affijn, op een gegeven moment ben ik maar naar de ferryhaven gereden en jawel hoor: file voor de toegangspoorten. Volgens mij was heel Noorwegen op vakantie geweest. Toen ik eindelijk door kon rijden stond ik in rij 25 (!!) en zweette peentjes dat ik als laatste passagier De Oude Dame ergens tussen van die grote vrachtwagens zou moeten frommelen.
Ik zag mijn Noorse buren lachend naar me zwaaien vanuit rij 5 en 6. Ppffff.
Toen de (grote!!) Speed 1 zijn vracht in ging nemen, je gelooft het niet, maar het is echt waar, moest ik als éérste de boot op. Allemachtig! Toen heb ik maar even (zweterig) lachend naar mijn Noorse buren gezwaaid…. Dat ik er als laatste in Kristiansand weer afkwam, hebben ze vast niet meer gezien.
Volgeladen met drank en sigaretten moest ik daar langs de douane (sorry Jannie en Ad, ik luister nóóit naar goede raad). En natuurlijk mocht iedereen doorrijden en moest ik stoppen. Pppfff. De man in kwestie vroeg wat ik kwam doen. Nou ja! In een camper Noorwegen binnenrijden en dan vragen wat je gaat doen? Smokkelen? Nééé. Toen ik zei dat ik naar de Noordkaap ging, zei hij: ‘rij dan maar gauw door’.
Ik zou vervolgens naar een camping in Mandal gaan, maar die was gesloten. Omdat ik wist dat er in Lindesnes, bij de Zuidkaap, ook een camping was, ben ik maar doorgereden. Ik zal jullie niet vermoeien met wéér een waar gebeurd tenenkrullend relaas, maar het was allemaal niet gemakkelijk. De okselklieren zijn goed doorgespoeld! Maar ik ben er wél gekomen en heb ónder de vuurtoren (en niet op de camping) overnacht. Helemaal te gek en alle zweetpartijen van eerder die dag waren vergeten!
Het is nog helemaal geen toeristenseizoen hier, dus ik was de enige bezoeker van het informatiecentrum daar. De dienstdoende mevrouw was dan ook helemaal blij met me. De kaartjes die ik vanaf daar aan mijn ‘naaste naasten’ heb gestuurd (gadgets hoor, door het poststempel) heeft ze volgens mij dezelfde dag zelf nog naar Oslo gebracht. Die waren snel in Nederland!
Woensdag ben ik richting Sandnes gereden en dat ligt vlak onder Stavanger. Een schitterende route, voornamelijk langs de kust. Veel tunnels, mooie bruggen en automatische tolwegen waar ik maar gewoon zonder te betalen overheen rij. Ik zie de rekening wel thuiskomen…
Ik ben ‘geland’ aan het Borestrand op een smoezelige camping vol surfers. Leuker dan een sterrencamping vol bejaarde Duitsers! Ik heb daar om 21.20 uur een hele mooie zonsondergang aan het strand mee mogen maken (leek wel veel op die in Westenschouwen hoor). Omdat ik daarna het binnenland in ga rijden, vond ik het een mooie afsluiting van mijn (eerste) route langs de kust!
Donderdag heb ik het rustig aan gedaan en ben pas rond 15.00 uur richting ‘De Preekstoel’ vertrokken. Onderweg de eerste van de 25 veerboten genomen (eitje, gewoon Kruiningen-Perkpolder). Overnacht in Idse, een dorpje hoog in de bergen, (allenig (!!) op een parkeerplaats bij een gemeenschapscentrum) en dat lag zo dicht bij de preekstoel dat ik vrijdag om 9.30 uur al aan het bergbeklimmen was. Wat een tocht om op die preekstoel te komen! En dan ook nog terug! Ik was kapot! Maar het was de moeite waard. Een schitterende bezienswaardigheid is het. Die heeft alvast 10 punten!
Ik realiseer me wél dat ik het mooie weer heel erg mee heb. Als het had geregend of mistig was, had ik deze tocht nóóit kunnen maken. Mazzelllll.
Mijn tocht naar de Kjeragbolten (dat rotsblok in die spleet) kan helaas niet doorgaan. Pas vanaf 28 mei worden die excursies aangeboden. Jammerrrrrr.
Na de preekstoel ben ik naar Sand gereden. Daar zou een mooi gratis plekje aan de jachthaven zijn. Mooi niet dus. Omdat ik intussen behoorlijk moe was, besloot ik om dan toch maar een camping te zoeken. De eerste de beste camping opgereden. Het was er erg stil, eigenlijk niemand te zien. Ook niet bij de receptie. Toch maar De Oude Dame neergezet, want die was ook moe, na heel hard werken tijdens deze laatste rit. Elektrisch aangesloten, wc geleegd, water geladen, vuil water weggepompt, gedouched en hóp slapen! Vanmorgen werd ik wakker: nog steeds alles verlaten. Na mijn warming-up ben ik toch maar weggereden. Zonder te betalen dus. Erg hé, zó hollands….
Nu ben ik in Odda. Ik zit in de bibliotheek te internetten. Goed geregeld. En dat na een verschrikkelijk mooie rit. Even een dagje rust nu.
Laila, wat is Noorwegen toch móói!!!!
Glinsterende fjorden, smalle bergwegen, 100 tunnels, vernevelende watervallen en plots zat ik ook nog in een (druk!) ski-gebied. Ik geniet me wezenloos. Word er ademloos van en mis de televisie dus absoluut niet. Haha.
Voor de statistici onder jullie: tot nu toe heb ik 1900 kilometer gereden…
Graag tot een volgende keer!
-
01 Mei 2011 - 14:04
Geert:
Geweldig verhaal! Voel me als statisticus wel uitgedaagd, even rekeken dus: 1900 km in 10 dagen....
Als je hetzelfde gemiddelde houdt, doe je er vanaf 1 mei nog 76 x 190 = 14.440 bij.
Mijn bewondering stijgt voor De Oude Dame en Het Jonge Ding.
-
01 Mei 2011 - 15:20
Wil:
Kiekt!!! Da bin nog eens verslagen! Helemaal gaaf meid. De kaart was vrijdag binnen. Heel leuk, dank je wel! Goeie foto's ook zeg, ik geniet helemaal met je mee.
En ja, ik deel geheel de bewondering van Geert hoor.
Liefs,
Wil -
02 Mei 2011 - 09:19
Luuk:
Mooi verhaal hoor en ik ben blij voor je dat je goed weer hebt en het daardoor allemaal zo mooi en indrukwekkend is, geniet ervan!!
Blijf wel de Oude Dame vertroetelen hoor... -
02 Mei 2011 - 20:39
Laila:
pfff, krijg ik weer heimwee......
Wat kan jij leuk schrijven! Hele mooie foto's!! Echt super om jou te volgen op deze manier! Wens je nog heel veel plezier, mooie momenten en veilige kilometers!!!
-
03 Mei 2011 - 13:59
Jeannette Katgert:
Hoi smokkelaar! Ik hoef me geloof ik niet ongerust te maken over de drank en sigaretten voorraad. Wat een mooi verhaal heb je geschreven. Ik zie de natuur voor me en kronkel wegen waar de oude dame en het jonge ding hun best doen om niet van het pad te geraken. Ik vind je werkelijk een kanjer om zo alleen op een plek te gaan overnachten. Ik doe het je niet na. Ik zie uit naar je volgende verhaal!
Veel plezier!
liefs -
03 Mei 2011 - 17:06
Dirk Gaasbeek:
Dag Trinet,
na het verslag van 25 april, vandaag waarbenjij gezocht en je direct gevonden. leuk en goed om te lezen dat het je goed afgaat. waarom je je okselklieren zo hebt laten werken, kan ik niet goed uit je relaas opmaken, was het eng, bedreigend, griezelig, was je door je voorraad sigaretten heen??
zo te zien op de kaart van deze site heb je geweldig weer, hogere temperaturen dan hier, dus je mist niks.
van scalde-oort geen nieuws, er waren afgelopen weekend drukke gasten op 39 en 40, twee bij elkaar horende gezinnen met aanhang en zo, je hebt dus niks gemist...
arnhem ook alles goed, voor ons nog even geen reisje behalve dan morgen weer naar zeeland.
we denken aan je, geniet en blijf schrijven!
liefs, dirk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
